Op mijn zesde begon de aarde onder mijn voeten te schuiven, en op mijn dertiende koos ik de weg naar buiten. Vanaf dat moment leefde ik in beweging veel altijd schakelen, survival modus.
Maar in dat voortdurende wisselen van plekken en gezichten leerde ik iets bijzonders: hoe vindingrijk een mens kan worden. Hoe creativiteit ontstaat in nood. Hoe sociale antennes zich scherpen als je telkens opnieuw moet landen. Wat ooit overleven was, groeide langzaam uit tot verwondering: hoe werkt dit wonderlijke lichaam? Hoe spreken hormonen en emoties met elkaar? Hoe draagt ons brein ons door het donker?
S
Add comment
Comments